Mjerenja su sastavni dio života još od antičkih vremena. Potreba ljudi da grade skoništa i razmjenjuju dobra dokaz je da su prvi, primitivni oblici mjerenja bili zasnovani na dužini i masi. Prvi poznati etalon ili prototip otkiven je oko 300. godine p.n.e., zvao se egipatski kraljevski Kubit i dobijen je na osnovu dužine Faraonove podlaktice.

Osvrnemo li se na istoriju građevinarstva, od prvih piramida pa sve do najvećih nebodera, lako ćemo uvidjeti značaj mjerenja dužine. Možda baš tu leži odgovor na pitanje zbog čega je nauka o mjerenju, metrologija, nazvana baš po metru, a ne po nekoj drugoj jedinici.

Riječ metar potiče od grčke riječi metron (latinski metrum), koja znači mjera. Metar je takođe i korijen riječi metrologija zajedno sa grčkom riječi logos koja znači govor, besjeda, diskurs, citat, priča, nauka, računanje, riječ, odnos, razum. Dakle, riječ metrologija može se bukvalno prevesti kao nauka ili studija o mjerenju.
Moto ΜΕΤΡΩ ΧΡΩ koji se može vidjeti na logou Međunarodnog biroa za tegove i mjere (BIPM) zapravo je izreka grčkog državnika i filozofa Pitakusa iz Mitilene i znači “Koristi mjeru”.

Zanimljivo je da se prefiks „metr-„ nije uvijek povezivao sa jedinicom za dužinu. Takođe se pojavljuje u riječi metronom – instrument koji proizvodi pravilan zvučni puls i tako pomaže muzičarima da postignu tempo. Zbog toga riječ metar u muzici često može da znači i sistematski uređen ritam ili šemu nota, akcenata ili taktova. Izraz metar na sličan način se upotrebljava i u poeziji i predstavlja osnovnu ritmičku strukturu stiha.

Riječ metar danas se najčešće pojavljuje u značenju jedinice za dužinu. Izraz mètre (mjera) kao naziv za osnovnu jedinicu za dužinu zvanično je usvojila Francuska akademija nauka 1791. godine, nakon čega je uslijedila i njegova prva zvanična definicija kao jedan deseto-milioniti dio rastojanja između ekvatora i Sjevernog pola.

Izvor: Wikimedia Commons